Een goed gesprek
In het nieuwe seizoen gaan wij aan de slag met het thema Een goed gesprek. Net als veel andere protestantse gemeenten in het land.
Goede relaties, vriendschappen en werkverhoudingen veronderstellen dat er af en toe goede gesprekken zijn. Zij brengen mensen (weer) tot elkaar.
Het goede gesprek is ook een belangrijk werkveld in de kerk. Als kinderen van één Vader delen we in elkaars zorgen en vragen. In de hoop dat we elkaar verder kunnen helpen. En ook in het geloof dat we via ieder mens iets van de liefde van haar of zijn Maker kunnen ervaren.
Maar wanneer is een gesprek nou een werkelijk goed gesprek?
Een bijbels voorbeeld van een goed gesprek is dat tussen de vrienden Jonatan en David. Een verslag staat in 1 Samuël 20.
David brengt een zeer gevoelig punt naar voren. Hij voelt zich bedreigd door Jonatans jaloerse vader Koning Saul. En vraagt zijn vriend om hulp. Maar scheept hem tegelijk op met een loyaliteitsconflict. Voor wie moet Jonatan kiezen: voor vader of vriend?
Jonatan kan Davids beschuldiging niet geloven. Toch ziet hij ook dat zijn vriend oprecht bang is. Hij neemt niet Davids woorden maar wel zijn angst serieus.
David op zijn beurt begrijpt dat Jonatan zijn vader niet wil laten vallen. Toch vertrouwt hij erop dat zijn vriend ook hem kan en zal helpen.
De vrienden delen elkaars visie niet. Toch wordt hun gesprek niet een welles-nietesdiscussie. Omdat ze oog hebben voor elkaars goede bedoelingen. Jonatan wordt geraakt door Davids vertrouwen, ook in deze situatie. En David wordt ontroerd door Jonatans trouw aan twee voor hem zeer belangrijke mensen.
Jonatans twijfel aan Davids vrees leidt niet tot verwijdering tussen die twee. Ze komen juist nog dichter tot elkaar. Omdat ze door elkaars standpunt heen in elkaars hart kijken. Omdat ze oog hebben voor de pure vriendschap en trouw van de ander.
Jonatan en David spreken af dat niet alleen zij maar ook hun kinderen altijd vrienden zullen blijven.
“Jonatan sloot een verbond met het huis van David.”
(1 Samuël 20:16)
Voorwaarde voor een goed gesprek is vertrouwen in elkaars goede bedoelingen. Dat brengt mensen die heel verschillend denken toch dicht bij elkaar.
Waar geen vertrouwen is voelt onze ziel zich niet vrij om te spreken. En in plaats van die ziel neemt dan vaak de onderbuik het woord. Daar huizen jaloezie, gekrenkte trots en vooroordelen.
Maar de Schepper heeft in de ziel van elk van zijn kinderen andere gevoelens gelegd: geloof, hoop, liefde. Als wij onze ziel durven laten spreken komen wij ook dichter bij ons diepste zelf. En zijn we ook niet ver van onze Schepper en zijn bedoeling met ons leven.
Uiteindelijk moet Jonatan David gelijk geven. Tot groot verdriet van beide vrienden. Het gevolg is dat zij letterlijk gescheiden worden. David moet vluchten. En Jonatans plek blijft aan het hof van zijn vader.
Maar de twee hebben ook ontdekt dat geen meningsverschil, geen afstand hun sterke band stuk kan krijgen. Zo nemen ze afscheid: “Ze kusten elkaar terwijl hun de tranen over de wangen liepen, tot Jonatan zich vermande en zei: Vaarwel. Onthoud wat wij tweeën elkaar bij de naam van de HEER gezworen hebben en dat wij en onze nakomelingen daar voor altijd aan gehouden zijn. De HEER is onze getuige”. (1 Samuël 20:41-42)
Dat het seizoen 2018-2019 vele goede gesprekken mag opleveren! En dat die gesprekken ons dichter brengen tot elkaar, tot onszelf en tot onze Schepper!
dominee Willem Biesheuvel
Geplaatst: 22 augustus 2018