Plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden:
‘Eer aan God in de hoogste hemel
en vrede op aarde
voor alle mensen die Hij liefheeft.’
Lucas 2:13-14
In de Kerstnacht wordt ons even een blik in de hemel gegund, lijkt het.
Of toch niet? Als je gaat nadenken over wat Lucas opschrijft, komen er immers direct vragen boven. Wat moeten wij ons voorstellen bij engelen? En waar is de hemel waar zij vandaan komen?
Ik las dat ons door de Bijbel steeds weer een ‘verhullende blik’ in de hemel wordt gegund. Wat de Bijbel ons steeds weer doet inzien is dat God en zijn liefde veel groter en oneindiger zijn dan wij ons kunnen voorstellen.
Toch wordt er door het Kerstevangelie ook iets ‘onthuld’. Niet waar de hemel is en hoe het daar is. Maar wel hoe er door de hemel naar de aarde en naar ons wordt gekeken.
We horen over de geboorte van een Kind. Het moet, bij gebrek aan een betere wieg, genoegen nemen met een voerbak voor de dieren als slaapplaats. De boodschap van Jezus voor deze wereld is dat God het leven van kleine, ook of juist van de allerkleinste mensen wil delen.
En de engelen zingen dat God ‘welbehagen in mensen’ heeft. Dat het voor Hem een vreugde is dat wij bestaan. Of volgens de Nieuwe Bijbelvertaling: dat Hij ‘alle mensen liefheeft’.
Het goede nieuws van Kerst is dat het geen toeval is dat wij hier zijn. Dat er Eén is die ons leven heeft gewild. Dat wij voortdurend worden omringd door een liefdesovervloed die vele malen groter is dan wij kunnen bevatten.
De blik in de hemel, die het Kerstevangelie ons gunt, maakt ons niet veel wijzer over hoe het daar is. Maar we leren wel om met nieuwe ogen te kijken naar onszelf en naar de mensen om ons heen. We leren onszelf en elkaar zien in het licht van Gods liefde. We leren zien dat wij er zijn mogen. En we leren kijken naar andere mensen als kostbare kinderen van God.
En als je zo kunt kijken dan is de aarde hier en nu soms al een stukje hemel. Dan ervaar je ruimte om te zijn wie je bent. Dan worden (sommige) medemensen in jouw ogen ‘engelen’. Dan weet je de God, die je niet kunt zien, toch heel dichtbij je.
Als je zo leert kijken dan krijg je zin om mee te zingen. Met het lied dat de engelen zongen in de Kerstnacht. Een lied voor die Ene wiens liefde zo onbegrijpelijk breed en lang, hoog en diep is. Een lied voor die Ene die ons kleine bestaan zo waardevol vindt dat Hij erin delen wil. Een lied over alle mensen en de hele wereld die in zijn ‘welbehagen’ begrepen zijn.
Alle ‘glorialiederen’ die we van zondag tot zondag zingen in de kerk zijn afgeleid van het lied van de engelen. Want niet alleen op het Kerstfeest maar alle (zon)dagen mogen wij ons leven zien in het perspectief van de hemelse liefde!
Ik wens u alvast goede en inspirerende Kerstdagen toe. En dat het licht van Kerst u en mij een andere blik zal geven op onszelf, de mensen en de wereld!
dominee Willem Biesheuvel
Geplaatst: 11 december 2017