Vallen en opstaan
Pasen is het grootste christelijke feest. Toch heb ik tijdens de Kerstdagen veel meer een feestgevoel. Kerst viert de geboorte van een Kind. En daar wordt iedereen blij van toch? Alle reden voor een feestje.
Maar de drie dagen van Pasen nemen ons mee in het verhaal van zeer tegenstrijdige ervaringen. Een verhaal van liefde tot het uiterste én van verraad. Een verhaal van diepe vernedering én toch kunnen vergeven. Een verhaal van bittere rouw én nieuwe levenskracht. Een verhaal van vallen én opstaan.
Dríe dagen van Pasen? In het Bijbelse Israël begint een nieuwe dag niet om 0.00 uur midden in de nacht. Wel als in de avondschemering de eerste ster zichtbaar wordt aan de hemel.
- De eerste dag van Pasen begint daarom in de avond waarop Jezus met zijn leerlingen het Pesachmaal eet. Hij eindigt wanneer, nadat Jezus haastig is bijgezet in een graf, een nieuwe avond aanbreekt.
- De tweede dag van Pasen is een sabbat. Dag waarop hemel en aarde uitrusten. Dag waarop Jezus rust in zijn graf.
- De derde dag begint met een avond en nacht van uitzien naar de nieuwe morgen. En in die nieuwe morgen verspreidt zich een ongelooflijk gerucht: Jezus leeft!
Pasen vieren is met Jezus door die drie dagen heengaan. Pasen vieren is met Hem diep vallen én weer opstaan.
Ieder mensenverhaal is een verhaal van vallen en opstaan. Een verhaal van het leven soms kunnen vieren en intens genieten, van in liefde verbonden zijn. Maar het is ook een verhaal van op je eigen grenzen stuiten en op het onbegrijpelijke gedrag van anderen. Het is een verhaal van lijden dat je zomaar overkomt. Een verhaal van twijfelen aan jezelf en aan de mensen en aan God. Het is een verhaal van toch weer een weg vinden. Van ervaren dat het bestaan ondanks alles een kostbaar geheim en een groot wonder is.
De 3 x 24 uren van het Paasfeest zijn een soort snelkookpan. In die pan komen vele ingrediënten samen. Alles wat Jezus in de laatste uren van zijn leven ervaart. Ook de ervaringen van de vrouwen en mannen die Hem zien sterven, Hem begraven én ontdekken dat Hij desondanks nog steeds bij hen is. En daarbij voegen zich in de pan ook nog onze eigen gevoelens.
Het verhaal van Jezus brengt namelijk ook persoonlijke ervaringen naar boven. Wij beleven weer hoe wij zelf ooit verraden zijn of verraden hebben. Hoeveel wie ons lief zijn voor ons betekenen. Hoe wij zelf ooit vernederd zijn en (niet) konden vergeven. Wij worden herinnerd aan eigen verdriet. Maar opnieuw voelen we ook de kracht (van God?) die ons toen en nu verder droeg en draagt.
Drie dagen Pasen vieren is even deelgenoot worden in het verhaal van Jezus. Maar dat niet alleen: wat het Paasfeest ons vooral wil doen beleven is dat Hij deelgenoot wilde en wil zijn in óns verhaal van vallen en opstaan.
Het Kerstfeest viert dat de grote God God-met-ons wil zijn. En het Paasfeest viert hoe vér Hij daarin wil gaan. Het viert hoe Hij ook mét ons is als wij er diep door moeten. Het viert dat Hij ook mét ons blijft als wij Hem niet meer kunnen volgen: in momenten van twijfel of zelfs verraad aan zijn bedoelingen. Het Paasfeest viert hoe de grote God zijn eigen lot en toekomst volledig in onze handen heeft durven leggen. Het viert zijn verbondenheid met ons door alles heen, zelfs door de dood heen.
Een kwetsbaar mensenkind gaat de weg door het leven met vallen en opstaan. Maar het evangelie van Pasen zegt dat wij die weg niet alleen hoeven te gaan. Het vertelt over een kwetsbare Mensenzoon die Gods liefde voor ons weerspiegelt. Hij laat zich vallen tot in de diepte van ons bestaan vol tegenstrijdigheid. En zijn liefdeskacht doet ons steeds weer opstaan!
Nee, Pasen is niet alleen maar een blij feest. Het viert dat Eén dit héle leven van vallen en opstaan met ons wil delen. Ik wens u toe dat u dat tijdens de komende dagen van Pasen ook werkelijk zult beleven!
dominee Willem Biesheuvel
Geplaatst: 23 maart 2024