Het is bijna Pinksteren, en we kijken als gemeente uit naar het feest van de Geest. Speciaal voor ons heeft Alyke Evers mooie schilderijen gemaakt, in het kader van Feest van de Geest. En ik kan u verzekeren, daar is zij heel goed in!
Pinksteren: het is een feest met twee gezichten, enerzijds het laatste feest in het kerkelijk jaar, en de afsluiting van Jezus’ presentie op aarde. De leerlingen van Jezus zijn samengekomen in een huis in Jeruzalem op het Joodse Wekenfeest of Sjavoeot, het feest van het verkrijgen van de Wet op de Sinaï. Ze zullen, denk ik zo, nog flink in verwarring zijn door alles wat er is gebeurd. Jezus’ sterven, zijn verschijnen en daarna zijn Hemelvaart. Als wezen zijn ze achtergebleven. Wat nu, hoe verder? Lucas schrijft dan ook dat zijn leerlingen zich vurig en eensgezind wijden aan gebed, samen met Jezus’ broers en de vrouwen.
Maar het is ook het feest waarmee een nieuw begin wordt gemaakt. Pinksteren wordt ook wel het feest van de geboorte van de Kerk genoemd. Wanneer die leerlingen daar zo bij elkaar zijn klinkt er een geluid als een windvlaag, dat het hele huis vult, en verschijnen er vlammen. Ze worden daar allemaal vervuld met de Heilige Geest. Door die Heilige Geest kunnen de leerlingen apostelen worden en zijn ze toegerust voor hun opdracht om het evangelie de wereld in te brengen.
Het evangelie, de boodschap van God waar Jezus hen over heeft verteld en hen heeft geleerd toen hij nog bij hen was. Aardig te vermelden is dat het woord kerk afkomstig is van het Griekse woord kyriakè, wat betekent: van de Heer, van God. Zij zijn door de uitstorting van de Geest toegerust om de boodschap van de Heer, van God de wereld in te brengen.
Ieder met zijn of haar eigen woorden en talenten.
Paulus schrijft in zijn eerste brief aan de Korintiers dat “de Geest aan de één de gave geeft om met wijsheid te spreken. Aan iemand anders geeft diezelfde Geest de gave om dingen te weten. Aan weer iemand anders geeft diezelfde Geest de gave van bijzonder geloof. En aan wéér een ander geeft diezelfde Geest gaven om mensen te genezen. De één krijgt de gave om wonderen te doen. Een ander de gave om te profeteren. De één krijgt de gave om de geesten te herkennen. Iemand anders de gave om verschillende talen van de Geest te spreken. Weer een ander krijgt de gave om die talen van de Geest uit te leggen. Maar al deze gaven komen van één en dezelfde Geest.” (I Korintiers 12: 8-11, Basisbijbel)
En dat zien we ook nu nog terug in de kerk. De een kan heel mooi schilderen, en daar mogen we dus rond Hemelvaart en Pinksteren van genieten, de ander kan goed met de kinderen overweg. Weer een ander is in staat vergaderingen te leiden, en weer een ander is goed in luisteren naar verhalen van mensen. De volgende voelt zich heel betrokken bij hen die financieel in de knoop zitten. En de ander steekt graag de handen uit de mouwen en ziet wat het huis van God nodig heeft. Zo hebben we allemaal, heeft iedereen, een gave om zich in te zetten voor de Kerk.
Dat is het mooie van Pinksteren, we zijn allemaal verschillend, met uiteenlopende gaven en interesses, ieder met zijn of haar eigen taal en woorden, maar we zijn wel allemaal een! En door zo met elkaar op te trekken en van elkaar te leren, elkaar te inspireren zijn we Kerk, Kerk van de Heer, van God.
En dan bid en hoop ik maar dat de Geest van God blijft waaien, binnen de kerk, maar ook daarbuiten, om zo het Koninkrijk van God een beetje dichterbij te halen.
Met een hartelijke groet,
Henriëtta van Gosliga