Eenzaamheid
Het wordt weer eerder donker. Het felle en warme licht van de zomerdagen ligt al een tijdje achter ons. En dat betekent voor mij aan het eind van de dag, als ik niet weg hoef, gordijnen dicht, kaarsjes aan, een grote pot thee op het theelichtje en gezellig met zijn allen thuis.
Maar, dat is wat het voor mij betekent. Gezelligheid en knusheid.
Want ik weet ook heel goed dat er mensen zijn die als een berg tegen die donkere dagen opzien. Even snel en spontaan naar buiten lopen om een praatje te maken met de buur is er niet meer bij. Allereerst moet je een jas aantrekken, want zo warm is het niet meer. En nog belangrijker, die buur zit gewoon bij zichzelf binnen. Er is niemand meer buiten om een praatje mee te maken.
Met de komende donkere dagen zijn we weer meer op onszelf gericht. En juist dan is het wel heel goed om er bewust van te zijn dat er mensen zijn die alleen thuis zitten. Misschien wel met een pot thee, maar niemand om de thee voor in te schenken en een gesprek mee te hebben….
Vorige maand hebben we ons kerkelijk seizoen met het thema “Een goed gesprek” gestart. Een mooie en feestelijke viering waarin we hebben nagedacht over wat nou een goed gesprek is. Zo is een goed gesprek een gesprek waarin vertrouwen en respect de boventoon voeren. Waarin je durft te vertellen waar je blij van wordt of waar je verdrietig van wordt, of wat zorgen geeft.
Wat mij wel eens raakt tijdens huisbezoeken is het feit dat ik aan het eind van de dag weer naar huis kan gaan om het daar gezellig te hebben. Maar dat er dus ook mensen zijn die dat niet meer kunnen en mogen ervaren. Gewoonweg omdat ze alleen zijn door het verlies van hun partner. Maar er zijn ook genoeg mensen die wel samenleven met andere mensen en een groot sociaal netwerk hebben, maar zich desondanks toch heel alleen en eenzaam voelen.
Gelukkig wordt het steeds beter bespreekbaar. Er is zelfs een week van de eenzaamheid in Nederland. Afgelopen week, 27 september tot 6 oktober, was die week er weer. Maar met zo’n week is de eenzaamheid nog niet opgelost. En misschien is het ook wel nooit op te lossen. Maar door erover te praten en te erkennen dat er eenzaamheid is en dat het ook bij het leven hoort, wordt een deel van de schaamte en zwaarte weggenomen en zo een deur opengezet.
En zo willen wij als kerkelijke gemeente ook ons steentje bijdragen. Natuurlijk met goede gesprekken en mooie ontmoetingen, maar ook met initiatieven als “Open Huis”, elke eerste dinsdagmorgen van de maand en met “Soep en een Praatje”, samen aan tafel. We hopen dat wij zo ook een steentje bij kunnen dragen aan het tegengaan van eenzaamheid.
Met een hartelijke groet,
pastor Henriëtta van Gosliga