Blog Full

Vespervieringen:

In de veertigdagentijd zullen er een tweetal momenten zijn waarop we als parochianen en als gemeente­leden van de protestantse kerk sa­men ons bezinnen. We zullen twee vespers hebben die de focus leggen op twee vrouwen onder het kruis. Maria Magdalena en Maria, de moeder van Jezus. Wat gaat er in hen om. Zij die de hele weg met Jezus zijn meegelopen. Van de zijlijn hebben zij ongetwijfeld meegeleefd, meegeleden met Hem die hen zo lief was. Hoe was het voor hen? U bent van harte uitgenodigd voor deze gebedsmomenten die ongeveer

een half uur duren: donderdag 22 febru­ari en 8 maart om 19.00 uur in de dagkapel van het Anker. Gun u zelf dit moment van rust en bezinning in de veertigdagentijd.

Namens de Raad van Kerken,

pastor Lâm

Sobere maaltijd

De sobere maaltijd in deze veer­tigdagentijd wordt gehouden op woensdag 28 februari om 18.00 uur in Honswyc.

Een eenvoudige maaltijd van soep en brood waarmee we ons in de veer­tigdagentijd verbinden met al die mensen op de wereld die elke dag sober eten.

De soep wordt door vrijwilligers gekookt.

Bij deelname vragen we een bijdrage van € 5,-. Na aftrek van de kosten komt uw bijdrage ten goede aan het vastenproject van de RK-parochie. Het vastenactie project steunt dit jaar de duurzame watervoorziening Melela in Tanzania. Tijdens de vastenmaaltijd zal onze plaatsgenoot Henk de Boer, die regelmatig in Tan­zania werkt als vrijwilliger en er ook aan meehelpt om dit project te laten slagen, vertellen over dit project.

Aanmelden kan via: raadvankerken@pknkoudekerk.nl

Wereldgebedsdag

Een wereldgebeurtenis! Op de eerste vrijdag in maart gaat het gebed de wereld rond, ieder jaar opnieuw en honderdduizenden men­sen voelen zich – in de 183 landen die meedoen aan de viering van Wereldgebedsdag – door gebed vere­nigd en bemoedigd. Door Wereld­gebedsdag krijgt het christelijk geloof een internationale, oecume­nische dimensie.

Tijdens de gebedsdienst wordt erva­ren hoe taal en cultuur van invloed zijn op de uitleg en de praktische toepassing van Bijbelse teksten.

Wat deze vrijdag tot een speciale dag van gebed maakt, is het feit dat gedurende 24 uur ergens in de wereld bijeenkomsten plaatsvinden, waar dezelfde noden voor God ge­bracht worden, dezelfde gebeden worden gebeden en dezelfde schrift­gedeelten worden gelezen. Als de zon in het verre oosten opgaat over de eilanden in de Stille Oceaan, dan worden daar al de eerste diensten gehouden terwijl wij hier nog de vorige datum schrijven.

Uur na uur ontwaken weer andere volkeren en breekt voor hen de dag aan. Als het bij ons avond is, begint in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika de Wereldgebedsdag.

Die dan, als onze beden zwijgen,

als het daglicht onderduikt,

weer nieuwe zangen op doet stijgen,

ginds waar de nieuwe dag ontluikt.

Ook wij doen daaraan mee tijdens de weeksluiting op vrijdag 2 maart om 19.00 uur in Rhijndael waarvoor wij u van harte uitnodigen.

De Raad van Kerken

Geplaatst: 19 februari 2018

Via Dolorosa

In januari bezochten mijn vrouw Ellis en ik Israël. Een land met een hele bijzondere geschiedenis, grote cultu­rele verscheidenheid en zeer diverse natuur. Natuurlijk verbleven wij ook in Jeruzalem. En liepen de Via Dolorosa of lijdensweg. Dat is de route van Jezus na zijn veroordeling door gou­verneur Pilatus. Met het kruis op zijn rug. Naar Golgota. Toen een plek net buiten Jeruzalems muren. Nu staat er een grote kerk. Opgericht boven de executieplaats en boven het graf van Jezus (naar men zegt).

Inmiddels gaan wij als kerkelijke ge­meenschap weer de weg naar Pasen. Veertig dagen in het spoor van Jezus. In het geloof dat zijn weg door het lijden heen leidt naar een nieuwe toekomst.

Overigens bracht het lopen van de Via Dolorosa mij niet dichter bij Je­zus. Ik werd veeleer opgeslokt door alles wat ik hoorde en zag om mij heen. Indruk op mij maakten de woorden van onze reisleider op het pleintje waar Pilatus het publiek liet kiezen tussen Jezus en Barabbas. “Zien jullie hoe klein dit plein is? Vaak heeft de kerk gesuggereerd dat hier een enor­me menigte schreeuwde: ‘Kruisig Hem!’ Maar deze binnenplaats biedt ruimte aan hooguit vijftig mensen.

Toch hebben de christenen vanwege die vijftig boze mensen tweeduizend jaar lang een heel volk vervolgd.” Waar Jezus de doornenkroon op het hoofd kreeg werden mijn reisgeno­ten en ik bepaald bij het verschrik­kelijke lijden van het Joodse volk door de eeuwen heen.

Indruk op mij maakten ook de Israëlische militairen die in dit Pale­stijnse deel van de stad de orde bewaken. Meiden en jongens van goed 18 jaar. Met een mitrailleur. Voor de Joden die in dit land wonen een symbool dat zij hun lot eindelijk in eigen hand hebben. Voor de Pale­stijnen een symbool van onder­drukking. Even verder op de Via Dolorosa werd ik afgeleid door de drukte. Vele han­delaren proberen er hun prullaria aan de toeristen te slijten. Duizenden christelijke pelgrims uit alle windstreken wringen zich door de nauwe straatjes.

De Heilige Grafkerk is een fenomeen op zich. Overal bladgoud. Niets hier deed mij denken aan de grimmige rots van Golgota of aan de stille hof waar Jezus begraven werd. En dan al die mensen. Sommigen in gebed. An­deren emotioneel. Een vrouw legde haar smartphone op de steen waar­op ooit Jezus’ lichaam in een doek gewikkeld zou zijn. Op de smart­phone op de steen legde ze haar oor. Om een verbinding te maken tussen deze plek, haarzelf en wellicht haar zieke vader in Rusland? In de hoop dat ze via de telefoonlijn de gene­zende kracht van Jezus zou kunnen doorgeven?

Ik moet bekennen dat ik een beetje jaloers was op die Russische. Kennelijk was Hij dichtbij haar die ik uitgerekend op deze plek niet kon plaatsen. Kennelijk had ik er op ge­hoopt dat ook ik zijn aanwezigheid op de Via Dolorosa zou ervaren. Pas na onze reis zag ik Hem. Op onze foto’s gemaakt op de Via Dolorosa. Nu pas zag ik dat Hij er tijdens de hele weg lang steeds bij was geweest. Toen onze reisleider sprak over het lijden van het Joodse volk. Waar Israëlische militairen het lijden van het Palestijnse volk onderstreep­ten. Ik herkende Hem tussen de sou­venirverkopers die met moeite hun brood proberen te verdienen. En tussen de pelgrims op zoek naar een plek van vrede. Onzichtbaar stond Hij op de foto naast een Russin op zoek naar genezing voor een geliefde.

De Mensenzoon die de kruisweg ging is overal waar mensen lijden. Hij is overal waar mensen verlangen naar een betere wereld. Zijn verhaal wil tegen alle lijdende en zoekende mensen zeggen dat zij niet alleen staan. Dat er Eén is die dezelfde weg ging en gaat als zij. Dat die Ene bij hen zal blijven tot het einde van hun Via Dolorosa waar een nieuwe dag begint!

dominee Willem Biesheuvel

De Wereldgebedsdag wordt gehouden op vrijdag 2 maart .

Het is letterlijk en figuurlijk een wereldgebeurtenis! Ieder jaar gaat op de eerste vrijdag van maart het gebed de wereld rond. Wat deze vrijdag tot een speciale dag maakt is het feit dat gedurende 24 uur ergens in de wereld gebedssamenkomsten plaats vinden. Dezelfde gebeden worden gebeden; dezelfde Schriftgedeelten worden gelezen. Het is dus een ketting van gebed door de hele wereld. Samen bidden, samen vieren, samen delen.

De viering van 2018 is gemaakt door vrouwen uit de Suriname. Ook de Bijbellezingen zijn door hen gekozen. Het thema van de viering is: En God zag dat het GOED was…..

U bent van harte welkom op vrijdag 2 maart om 19.00 in de  de grote zaal van Rhijndael

Op 18 februari start het paasproject van de kindernevendienst.

Het thema van dit jaar is: “Ik zorg voor jou”

In de veertigdagentijd lezen we verhalen over Jezus die op weg gaat naar Pasen. Hij maakt op weg naar Pasen moeilijke dingen mee. Maar bij al die dingen is Jezus niet alleen. God zorgt voor hem.

Met de kinderen ontdekken we in deze periode dat je op veel manieren voor iemand kan zorgen. Bijvoorbeeld door met iemand te praten, door iemand eten te geven of door ervoor te zorgen dat iemand zich thuis voelt. Zo zorgt God in de Hemel voor Jezus, zo zorgt Jezus voor de mensen die hij tegenkomt en zo kunnen wij ook voor elkaar zorgen.

Kom je ook naar de kindernevendienst?

Geplaatst: 10 februari 2018