Blog Full

 

Levensmoed

Niet zo lang geleden waren Gerie en ik een paar dagen in Berlijn. Een stad van uitersten. Je loopt langs winkels waar horloges van twintigduizend euro in de etalage liggen. En in die­zelfde straat proberen mensen iets eetbaars uit een vuilnisbak te halen.

Zulke tegenstellingen kom je ook te­gen wanneer je oog in oog staat met de geschiedenis van Duitsland. En die kom je in Berlijn op allerlei ma­nieren tegen. Zo waren we op be­zoek in Sachsenhausen, één van de eerste concentratiekampen die door de nazi’s werden opgericht. We za­gen de foto’s van en lazen de ver­ha­len over de talloze mensen die daar zijn omgebracht. We lazen ook hoe de bevolking van het stadje Ora­n­ien­burg, waar het concentratie­kamp te vinden was, zich opstelde. De men­sen in Oranienburg hebben maar al te goed geweten wat daar ge­beurde. Nieuwe gevangenen wer­den in ko­lonnes van het station naar het con­centratiekamp gedreven. De bewo­ners van het stadje stonden dan langs de kant van de weg en be­ko­gelden de gevangenen met mod­der, stenen en scheldwoorden.

Hoe komt een mens zover, vraag je je af. Ze hadden zich toch ook in hun huizen kunnen verstoppen? Maar mis­schien is dat een naïeve veron­derstelling. Misschien onderschat ik dan de terreur van de angst die in Duitsland heerste in die tijd. En angst is een slechte raadgever. Door angst gedreven gaan mensen soms hele vreemde dingen doen.

Een andere dag bezochten we de Nieuwe Synagoge in Berlijn. Daar is alleen het voorste gedeelte en de koe­pel van bewaard gebleven. Mooi hersteld na, zoals ik dacht, de ver­woesting van de synagoge in de Kris­tallnacht in 1938. In die nacht heb­ben de nazi’s immers honderden sy­na­gogen in heel Duitsland in brand gestoken en verwoest. Maar dat bleek met de Nieuwe Synagoge niet ge­beurd te zijn. De nazi’s hebben het wel geprobeerd. Maar de politie­com­mis­saris in de wijk waar de sy­nagoge staat, had er lucht van ge­kre­gen. Zijn naam mag hier wel ge­noemd worden: Wilhelm Krütz­feld. Hij gaf bevel de beginnende brand te blussen en het brandbare materiaal uit de synagoge weg te ha­len. Dat de synagoge in 1943 alsnog onherstel­baar beschadigd werd bij een bom­bar­dement door de geallieerden doet daar niets aan af.

Waar haalt een mens dat lef van­daan, vraag je je af. Hij had zich toch ook doof en blind kunnen houden voor wat daar gebeurde, en de straat­vechters van Adolf Hitler hun gang laten gaan? Misschien was zijn levensmoed groter dan zijn angst. Ge­ïn­spireerd door levensmoed zijn mensen vaak in staat tot grootse dingen.

Soms krijg ik wel eens de vraag wat mensen in de kerk te zoeken heb­ben. Het antwoord op die vraag kan verschillend zijn. Soms zoeken men­sen troost. Of ze zoeken gezelschap. Ze kunnen op zoek zijn naar zichzelf of naar een ander. Ze zoeken muziek of stilte. Voor mij is een belangrijk ant­woord op die vraag dat mensen in de kerk op zoek zijn naar levens-
moed. De verhalen in de Bijbel, het verhaal over het leven van Jezus – het zijn niet zomaar verhaaltjes. Het is de bron waaruit een mens kan putten om levensmoed te vinden voor elke nieuwe dag. En zich niet, op een dag, door angst te laten overvallen. Die kracht zoeken we in de kerk, steeds weer. En ik geloof dat we mogen vertrouwen dat die kracht ons dan ook geschonken zal worden.

 

Carel van der Meij

 

 

 

Geplaatst: 2 mei 2025

 

Het bestand: 20250425 Profielschets gemeente en predikant + beleidsplan

 

We hopen dat u/jij er ook bij bent!

 

Geplaatst: 28 april 2025

Op vrijdagavond 25 april is het weer zo ver, we vertonen een film. “Een brief voor de koning”.

 

Juist vanwege Ko­nings­dag op 26 april is het een film die ook over een koning gaat of eigenlijk een brief voor de koning. Een film naar aanleiding van het boek van Tonke Dragt, een boek dat in 2004 is uitge­roe­pen tot het beste kinderboek van de laatste 50 jaar. Een jonge held, een belangrijke opdracht en een ongelofe­lijk avontuur. De film en het boek gaan over Tiuri, een jonge man die op het punt staat zijn droom te bereiken, maar dan een verzoek om hulp krijgt. De keuze die hij dan maakt en de ge­volgen hiervan, zorgen voor een span­nend verhaal van vriendschap, uitda­gin­gen, gevaren en verraad.

Om de film aangenamer te maken wil­len wij graag bij Koningsdag passende lekkernijen aanbieden, maar dan moet je je wel aanmelden voor 23 april zodat wij weten hoeveel wij moeten inkopen. (jaarthe­ma­groep@pnkoudekerk.nl of 06 1231 78 99).

Dat betekent niet dat je niet op het laatste moment alsnog kunt ko­men, je bent zeker welkom.

Zien wij je op 25 april?

Aanvang 19.00 uur, toe­gang gratis maar een bijdrage wordt op prijs gesteld.

 

 

 

 

 

 

Geplaatst: 5 april 2025

Bij de diensten

• Zondag 30 maart: Pastor Wilna Wie­ren­ga over een vader met twee zonen. Een terugkerend thema in de Bijbel. Er is kindernevendienst.
• Zondag 6 april: Mw. A. de Ruiter. Zij is geestelijk verzorger met preekbe­voegd­heid en werkte tot een half jaar ge­le­den in Ipse de Brugge in Zwam­merdam.
• Palmzondag 13 april: Ds. Carel van der Meij. Een zondag met een dubbel ka­rakter. We lezen het verhaal over de intocht van Jezus in Jeruzalem. Jezus wordt enthousiast verwelkomd, de men­sen zwaaien met palmtakken en roe­pen Hosanna. Maar nog geen week later klinkt uit misschien wel dezelfde kelen het “Kruisigt hem”. Palmzondag is ook het begin van de Lijdensweek. Daar is iets van te zien in de palm­paasstokken die de kinderen deze zon­dag gaan maken. Ook de Oekraïense kinderen doen daar aan mee. De kin­de­ren brengen hun palmpaasstokken aan het eind van de viering de kerk bin­nen en zullen er vast iets over kun­nen vertellen.

Bij de Stille week voor Pasen

Tijdens het Triduüm wordt de ge­meen­te­zang ondersteund door een zanggroep uit de Brugkerk.

Witte Donderdag 17 april: Om 19.30 uur met Pastor Wilna Wierenga met Heilig Avondmaal. We herdenken dat Jezus de voeten van zijn leerlingen was­te en met hen het Laatste Avond­maal vierde. De voetwassing is het symbool van ultieme dienstbaarheid aan de mensen. Hoe ver reikt onze dienst­baarheid aan de ander?

Goede Vrijdagmiddag 18 april: Om 15.00 uur in Onder Dak het Heilig Avond­maal met pastor Wilna Wieren­ga.

Komt u ook meevieren met de oude­ren in onze gemeente? Misschien wilt u graag deelnemen, maar heeft u ver­voer nodig of iets anders? Laat het ons weten, dan komen we u graag halen en brengen u ook weer thuis (Bas Vos 06 4050 13 86). Maar ook gemeentele­den die contact willen maken met de­ze groep ouderen zijn van harte uit­ge­nodigd. Samen vieren, want nie­mand kan gemist worden!

Goede Vrijdag 18 april: Om 19.30 uur met Ds. Carel van der Meij. Een dienst van gedenken. Centraal in deze dienst staat het lijdensverhaal van Jezus. Dat lezen we dit jaar uit het Evangelie naar Marcus. De teksten worden omlijst met liederen, gebeden en vioolmuziek. Aan het eind van de dienst leggen we een bloem aan de voet van het kruis. In de dienst op Goede Vrijdag word je vanzelf stil.

Paaswake 19 april: Om 21.30 uur met Pastor Wilna Wierenga.

Vanuit het duister naar het licht. De nieuwe Paaskaars wordt binnengedra­gen en het vernieuwen van ons belij­den en herinnering aan onze Doop. Dit is een nacht anders dan alle andere nachten. Dit is de nacht waarin wij de Naam belijden van Hem die een God van mensen wil zijn. Dit is de nacht waar­in wij met Hem opstaan tegen het dui­ster en getuigen dat zijn licht alle duisternis zal verdrijven.

 

Paasontbijt op 20 april: Vanaf 9.00 uur in de Koorzaal in de Brugkerk. Graag uiterlijk 15 april aanmelden bij: estherbotermans@gmail.com.

Paasmorgen 20 april: Om 09.45 uur inzingen met een Paasjubel! Ds. Carel van der Meij en Pastor Wilna Wieren­ga m.m.v. de zanggroep Brugkerk en Yailli, onze Oekraïense zuster, zal weer zingen.

 

Door de week

Op 11 maart Samen Bijbellezen zijn we in gesprek gegaan over Marcus 2. Over vrienden die trouw zijn aan hun verlamde vriend. Over vergeving van zonden en de relatie die dat wel/niet zou hebben met ziek zijn. Het leverde een boeiend en open gesprek op. De volgende avond is 6 mei om 20.00 uur.

 

Een groep zangers uit de Brugkerk re­pe­teert voor de Paasweek op dinsdag 1 en 15 april vanaf 19.30 uur in de Brugkerk. Wil je nog op een avond of Paasmorgen meezingen? Vraag om de muziek bij Pastor Wilna Wierenga.

 

Vrome Vrouwen

De afgelopen week was het de laatste bijeenkomst in de eerste reeks.

We hebben bijzondere gesprekken ge­had over vrouwen in ons leven, in de Bijbel en de laatste keer over vrouwen in onze Nederlandse geschiedenis…

De vrouwen naar wie we genoemd zijn, veelal grootmoeders, pleegmoe­ders. Wat een verhalen bracht dat al naar boven. Toen vrouwen als Maria, Rispa, Hannah, Rachel, Ruth, Esther en Hagar.

Vrouwen uit het volk Israël en van daarbuiten, die allemaal hun aandeel leverden aan de geschiedenis van Gods Volk. Hun profetie, hun keuzes voor recht en liefde, soms tegen aller­lei tegenwinden in… En de laatste keer over vrouwen uit onze eigen geschie­de­nis, zoals Aletta Jacobs, Hella Haas­se en opmerkelijk ook veel politica, zo­als Els Borst.

Zij hebben zich allen duidelijk uitge­sproken voor hun dromen en idealen. Ze zijn het waard om nog eens ge­noemd te worden.

En tussen alles door klonk ook de echo van de huidige tijd, de oorlogen, de wetten en het geraas van heersers. We voelden ons boos, onmachtig en verontwaardigd. Zoals iemand zei: “Het lijkt wel of de anti-helden nu hel­den worden”. De wereld omgekeerd. Het was goed om dat ook met elkaar te delen.

Op vrijdag 28 april om 14.30 uur heb­ben we nog een tweede middag over vrome vrouwen in onze Neder­landse geschiedenis. Omdat we nog lang niet allemaal onze ‘favoriet’ heb­ben be­spro­ken.

 

Middagen met de

contactpersonen/bezoekers.

Op donderdag 20 en vrijdag 21 maart kwamen de bezoekmedewerkers uit onze gemeente bij elkaar. Aandacht voor elkaar is belangrijk in een ge­loofs­gemeenschap (pastoraat). Of je nu één of meerdere mensen bezoekt. Alles draagt bij aan de opbouw van de ge­meente. Laten weten: we zien je graag en zijn je niet vergeten. Ieder mens heeft dat van tijd tot tijd nodig en dat kan niet (meer) alleen door de pasto­res gedaan worden.

In de loop van de jaren is de taak van pastores veelzijdiger geworden en vra­gen veel meer zaken dan vroeger hun aandacht en inzet. De bezoekers zijn daarom ook belangrijke ogen en oren in de gemeente voor de pastores. Om­dat zij de mensen langer en soms be­ter kennen horen zij vaak eerder van wel en wee. En kunnen dit dan weer doorgeven. Maar u kunt het zelf ook doorgeven als u bezoek wilt ontvan­gen. Bij wel en wee in uw leven, maar ook als u eens een gesprek wilt heb­ben over hoe u het ervaart met alles wat er in de wereld gebeurt. Wij van het pastoraat, proberen zo goed moge­lijk te horen, maar dan moet u ons hel­pen en ons erbij roepen.

 

Met hartelijke groet van pastor Wilna Wierenga en ds. Carel van der Meij.

 

 

Geplaatst: 5 april 2025