Blog Full

Met het vertrek van Henriëtta komt er nogal wat meer werk op de schou­ders van dominee Biesheuvel en van hem kwam de vraag op de kerken­raad of we misschien voor hem eens een brief van de maand willen schrij­ven. Dan kun je natuurlijk de andere kant opkijken en net doen of je het niet gehoord hebt, net als ik ook in eerste instantie deed, maar je kunt ook meedoen. Maar dan, waar moet ik over schrijven want zoals Willem het doet gaat het mij niet lukken. Bij mij kwam pas later de vraag op moet het wel iets “pastoraals of opbeu­rends” zijn of mag het ook iets persoonlijks zijn, of misschien over het kerkenwerk dat ik wel eens kan en wil delen met de gemeente. Laat ik het maar proberen en misschien volgen er meer kerkenraadsleden….

Al vanaf mijn jeugd staat de kerk wel centraal in mijn leven, niet eens van­uit het geloof maar vooral het ge­bouw, vroeger de Hervormde kerk en nu beide kerken. Opa Vergunst was koster en woonde tegenover de kerk en ook oma, mijn vader en zijn zussen werden geacht mee te hel­pen. Vooral het luiden van de klok is een verhaal dat mijn vader en tantes vertelden. Dat ging gewoon nog met een touw en tijdens een huwelijk of begrafenis moest er lang en vooral met het juiste ritme aan het touw getrokken worden.

Na ons trouwen was het Leen Verhagen die langs kwam om te vragen of ik ouderling-kerkvoogd of diaken wilde worden. Dat zag ik toen nog helemaal niet zit­ten en bood mij aan voor een ander klusje en dat werd dus koster. Ik vond het leuk en liep vaak tijdens de dienst te denken: wat zouden mijn opa en vader trots zijn als ze dit wis­ten. Na een paar jaar ben ik toch overgehaald om ouderling-kerk­voogd te worden en na twee jaar nam ik de taak van secretaris op me. Twee periodes heb ik dat gedaan en die 8 jaar zijn voorbij gevlogen, die laatste periode was ook wel een pit­tige klus. Na een paar jaar rust ben ik nu weer kerkrentmeester en er zit al weer bijna drie jaar op. Dit doe ik met heel veel plezier.

Het eerste jaar van deze periode was het ook weer aanpoten, op Ber Spil na zijn we met 5 nieuwe kerkrentmeesters aan de slag gegaan en moesten we ons in­werken. Het is enorm veranderd ten opzichte van mijn eerdere ambts­periode, zowel in het college van kerkrentmeesters als in de kerken­raad. Ik voel dat we nu één zijn met elkaar in het CvK en dat is heel fijn. Met elkaar nemen we beslissingen en ik heb echt nooit meer de ge­dachte: “Jij was vroeger hervormd of gereformeerd en komt voor je eigen vroegere gebouwen of kerk op”. In de kerkenraad idem dito, vroeger kon ik wel eens niet in slaap komen na een vergadering en lag ik te piekeren. Gelukkig is dat verleden tijd. Met elkaar hebben we vooraf­gaande aan de kerkenraadsvergade­ring een moment van bezinning, de eerste keren vond ik dat wel vreemd en soms lastig maar ik merk nu dat het waardevol is om ergens even bij stil te staan en naar elkaar te luiste­ren. Binnenkort begin ik aan het laatste jaar van mijn ambtsperiode en moet gaan nadenken of ik bij­teken of zal stoppen. Dan heb ik mij 12 jaar ingezet. Misschien kunt u, of jij ook eens een periode meedoen, het zal je leven verrijken!

Met vriendelijke groet,

Johan Vergunst

————————————————-

Wie volgt?

Zoals u heeft kunnen lezen heeft Johan Vergunst, wat mij betreft op een uitstekende manier, de uitdaging opgepakt om ook een keer de brief van de maand te schrijven.

Johan doet een oproep aan u allen om ook eens een periode in de kerkenraad mee te draaien. En hij heeft gelijk: de huidige kerkenraad is een sterk en hecht team. Ik ben er trots op om met deze mensen samen te mogen werken!

Aan de oproep van Johan wil ik nog een andere toevoegen: misschien heeft u ook een vlotte pen en wilt u ook een keer een tekst schrijven die ons allemaal te denken geeft. Wie volgt?

Willem Biesheuvel

Wat een geslaagde actie! Het is al weer even geleden, maar vlak vóór de zomervakantie was er de actie ”Een tas vol zomerpret”. Een gezamenlijke actie vanuit de diaconie en TREF, waarbij wij uw hulp hebben gevraagd. Die hulp heeft u ook gegeven. Dank voor de vele giften (bijna € 450,- contant en € 260,- via giften per bank, zie boven) en dan de zaken in natura, zoals rugzakken. Dit heeft geresul­teerd in 14 heel volle rugzakken die op 11 juli zijn uitgedeeld. In deze rugzakken zaten naast tastbare za­ken ook tegoedbonnen voor het zwembad en ijsjes bij het zwembad. Wij hebben al gehoord dat de eerste tegoedbonnen zijn ingeleverd nog voordat de zomervakantie was be­gonnen. Dat is, gelet op het uitzon­derlijk warme weer, niet verwon­derlijk, maar wel fijn om te horen.

De kosten van alles in de rugzakken wordt naast uw giften gedragen door TREF (jeugdraad) en de diaco­nie. Wij moeten nog even wachten voordat wij de balans kunnen opmaken. Dit kan pas na de vakan­tie, als wij weten hoeveel tegoed­bonnen er zijn ingeleverd. Het klinkt raar, maar wij hopen op een dikke vette nota voor het maximale bedrag. Hieronder de eerste reactie die wij kregen van de Voedselbank:

Blij verrast waren de voedsel­bankklanten uit Koudekerk en Ha­zerswoude voor de bijzonder leuke rugzakken die zij mochten ontvangen voor hun kinderen. Leuk ook dat er voor ieder kind een aparte rugzak was en dat er zoveel zorg was be­steed aan het uitzoeken van de cadeautjes. Inmiddels mocht ik al een paar berichtjes ontvangen dat de kinderen er heel erg blij mee waren. Namens de ouders, kinderen én de Voedselbank Alphen aan den Rijn en Omstreken super bedankt voor deze bijzonder leuke geste.

 Met vriendelijke groeten, René de Jong, secretaris Voedselbank.

P.S. Ik gaf het vanmorgen al aan, maar wat is het toch leuk om de mensen in al hun zorgen toch zoiets te kunnen geven. Het zijn allemaal kleine lichtpuntjes in een zorgelijk bestaan.

Deze actie was zeer de moeite waard en bij deze onze dank voor uw gaven en giften om dit mogelijk te maken.

Hartelijk dank!!

================================================

U kent het vast wel, u gaat op vakan­tie en maakt voor de achterbank een tas klaar met een spelletje, een boekje, de Nintendo is opgeladen, de mp-3-speler of Ipad vol met leuke en goede muziek, (voorlees)boeken en films. Dit alles voor de vakantiereis en hopelijk een rustige achterbank bij een lange(re) autoreis.

Op vakantie kunnen gaan, is helaas niet voor iedereen weggelegd. Wat als je ouders dit niet kunnen betalen en ze € 70,- per week te besteden hebben. Dan is een zomervakantie erg lang. We weten dat er een aantal gezin­nen in Koudekerk en Hazerswoude-Rijndijk zijn, die bij de Voed­selbank een pakket ophalen. Voor de kinderen van deze gezin­nen willen wij – TREF samen met de Diaconie – zorgen voor een tas vol zomerpret!

Maar dit kunnen en willen wij niet alleen doen, wij hebben uw hulp no­dig. Op 23 juni (en 30 juni) aanstaan­de kunt u na de kerkdienst zien wat wij allemaal in de tas willen stoppen. Het zou fijn zijn als u aan ons de benodigde financiële middelen (of eventueel de betrokken goederen zelf) wilt leveren in de periode van 24 juni tot en met 14 juli aanstaande. Omdat voor ons ieder kind even belangrijk is, willen wij de tassen even (waarde)vol maken voor ieder kind.

Waar moet u aan denken:

• rugtas;
• minimaal 1 kaartje voor toegang PWA-bad;
• badhanddoek;
• zonnebrandolie;
• spelletje;
• (opblaas)bal;
• strandbalsetje;
• vakantieboe;
• en nog veel meer.

Hoe kunt u helpen?

• Inkopen doen TREF en diaconie;
• U geeft aan wat u wilt “doneren” door kiezen van 1 of meer kaartjes en dat “af te rekenen” met collectebonnen, contant geld of overmaken;
• Na de dienst kunt u de kaartjes in Honswijck vinden;
• Ook voor vragen of meer uitleg over deze actie kunt u daar terecht.

Mocht u zelf een heel goed idee heb­ben voor iets in de tas of kunt u ons bijvoorbeeld helpen aan goedkope kaartjes voor Avifauna of Archeon of u wilt iets specifieks sponsoren neem dan a.u.b. contact met ons op. Dan kan uw idee of specifieke spon­soring nog aan het inhoudslijstje van de vakantietas worden toegevoegd. (Bedenkt u wel dat reizen voor de kinderen vanwege de kosten moeilijk is).

De rugzakken krijgen wij overigens gratis via Kerk in Actie. Helpt u ons mee om 14 tassen vol zomerpret uit te delen?

Meer informatie of vragen? Mail ons via diaconaat@pknkoudekerk.nl of tref@pknkoudekerk.nl

Heel hartelijk dank voor uw/jullie bijdrage!!

Geplaatst 21 juni 2019

Op zaterdag 13 juli staat de fietstocht gepland. In het kader van 400 jaar Remonstranten fietsen we via de kerk in Boskoop naar de kerk in Alphen waar we uitleg krijgen over het gebouw en de geloofsrichting.

Start om 9 uur bij Honswyc

Afstand 30 km

Rond 13 uur kunnen we weer terug zijn.

Kosten 7.50 euro, dat is voor 2x koffie-thee en een attentie voor de gastheer-gastvrouw.

Opgeven bij Agaath Koers

Geplaatst: 17 juni 2019

Amen.

Het schrijven van de brief van de maand is voor mij elke keer weer zoeken naar een onderwerp en dat vond ik nooit zo makkelijk. Je schrijft voor veel, heel veel mensen die je niet allemaal persoonlijk kent, maar aan wie je wel je persoonlijke gedachtespinsels onthult. Daarom was het altijd wel weer een opgave voor mij.

Maar voor deze brief wist ik al heel snel waarover ik wilde schrijven. Het is mijn laatste brief van de maand en daar kan alleen maar “Amen” in ge­zegd worden. Ik vertelde mijn lief, onder het genot van een kop koffie, dat ik wilde schrijven over “Amen”. Waarop hij zei: “Nou, dan ben je snel klaar. Amen!”

Maar zo makkelijk wil ik me er niet vanaf maken, want er is wel meer te zeggen over het woord “Amen”.

Eerst een beetje theorie. Een He­breeuws werkwoord bestaat ge­woonlijk uit een stam van drie ‘radi­calen’, dat zijn medeklinkers (soms zijn het er ook twee, of vier), waar­tussen wisselende klinkers worden gevoegd, en waaraan voorvoegsels en achtervoegsels worden toege­voegd. De ‘ is trouwens in het He-­

breeuws ook een klank, in dit geval een soort van keelklank. De He­breeuwse stam met de 3 radicalen ‘mn betekent: steunen, bevestigen, betrouwbaar zijn. Het Hebreeuwse woord ‘amen en het daaruit komen­de Oudgriekse woord amēn bete­kent letterlijk “zeker, het is zo” of “het zij zo”. En dit woord wordt aan het eind van een gebed of een zege­ning gebruikt als een soort bekrach­tiging of acclamatie. We zien dat zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament.

Ook wij gebruiken het woord “amen” als afsluiting van ons gebed, zowel thuis als in de kerk. En de ge­meente beantwoordt de zegen aan het einde van de kerkdienst altijd door “amen” te zingen. Voor mij is dat elke keer weer een ontroerend moment als de gemeente daarop antwoordt.

De zegen die ik meestal gebruik is de Aäronitische zegen. En die heeft oude papieren. Want deze zegen is afkomstig uit Numeri 6:24-26. Daar is te lezen hoe God deze zegen via Mozes aan de eerste hogepriester van het volk Israël, Aäron, heeft ge­geven om over het volk uit te spreken.

De HEER zei tegen Mozes:

23 ‘Zeg tegen Aäron en zijn zonen dat zij de Israëlieten met deze woor­den moeten zegenen:

24 “Moge de HEER u zegenen en u beschermen, 25 moge de HEER het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn, 26 moge de HEER u zijn gelaat toewenden en u vrede geven.”

27 Als zij mijn naam over het volk uitspreken, zal ik de Israëlieten zegenen.’

Wat ik niet wist, want het is niet helemaal mijn traditie zoals u wel­licht weet, is dat ook de Heidel­bergse Catechismus het woord “amen” behandelt. In zondag 52, vraag en antwoord 129 staat: Amen wil zeggen: Het is waar en zeker. Want God heeft mijn gebed veel stelliger verhoord, dan ik in mijn hart voel dat ik dit van Hem begeer.

Deze woorden moest ik even op me laten inwerken: Want God heeft mijn gebed veel stelliger verhoord, dan ik in mijn hart voel dat ik dit van Hem begeer.

En eigenlijk kloppen deze woorden voor mij wel. Heel veel dingen doe je omdat het zo hoort. Bidden en danken voor het eten, als je de bijbel opendoet. En je sluit de dienst af met de o zo bekende woorden van de zegen van Aäron omdat je het zo gewend bent. Maar door gewoonte kunnen woorden holle frases wor­den en hun kracht verliezen. Maar voor deze brief heb ik ze weer eens goed gekauwd, zoals ds. Nico de Lange wel eens zei tijdens ons team­overleg.

“Moge de HEER u zegenen en u beschermen, 25 moge de HEER het licht van zijn gelaat over u doen schijnen en u genadig zijn, 26 moge de HEER u zijn gelaat toewenden en u vrede geven.”

Dit bid ik u toe, ik bid u toe dat u elke dag weer in het licht van God mag en kan staan, ik bid u toe dat u elke dag zijn vrede ervaart, met de mensen die u lief zijn en met de mensen met wie u samen Gods ge­meente bent. Ik bid u toe dat de vrede van God onder u woont, waar of hoe u ook bent. Ik bid het u toe, maar ik vertrouw er ook op, want God wil steunend, bevestigend en betrouwbaar voor ieder mens zijn. En zo is het, amen.

Pastor Henriëtta van Gosliga

Geplaatst: 17 juni 2019